شعر زمان ما نام عام کتابهایی بود که آقای محمد حقوقی، به همّت انتشارات نگاه، هر فصل یکی از مجلداتِ آن را منتشر میکرد.
شاعران بزرگ معاصر ایران که در این کتابها، شاخصهها و چگونگی شعرِ آنان و به تقریب همهی جوانب کار آنان را دربرگرفته بود، نیما، اخوان، شاملو، سپهری و فروغ فرخزاد، بودند.
مرگ تأثّرآور و نابهنگام آقای حقوقی، باعث توقفِ این مجموعهها شد. شاید شش ماه پیش از این اتفاق غمانگیز بود که ایشان تلفنی از من خواست تا این کار را پی بگیرم. از آنجا که دکتر ایرج صفشکن از گفتوگوی نگارندهی این واژگان با جناب حقوقی آگاهی داشت، این مطلب را با مدیریت انتشارات نگاه در میان نهادم و ایشان با توافقات و تفاهمات و تعهداتی که در قبالِ مجموعههای یاد شده دارند، پذیرفتند تا برای آشنایی بیشتر شاعران جوان و دانشجویان، شاعران دیگری که در ادبیات معاصر ایران تأثیر بلامنازعی داشتهاند، مورد نقد و تحلیل و بررسی قرار گیرند.
بر همین مبنا شاعرانی چون سیمین بهبهانی، نصرت رحمانی، نادرنادرپور، منوچهر آتشی، سیاوش کسرایی، سیدعلی صالحی و… که در پیوند با شاعران گروه اول بودهاند، در وهلهی اول در نقد و تحلیلی خطی و زمانی مورد بررسی قرار میگیرند. به معنی دیگر بهجز چگونگی سرایش شعرها و زبان شعری، درونمایه، جهانبینی و تأثیرپذیری و تأثیرگذاری آنان، ساختار شعری و
فضاهای ویژه و توانمندیهای شاعرانه و ضعفهای آنان، زمینههای سیاسی اجتماعی و تبیین و تشریح اشعار و دیدگاه شاعران و منتقدان و محققان در پایان کتاب مورد توجه قرار میگیرد. طبعاً در نقد و بررسی آثار شاعران فوقالذکر، انتظار خوانندهی بیشینه خواه خلّاق آن است که نگارنده این سطور از نگره و نُرم خود و نه کپیبرداری از محقق قبلی، شاعر را در برابرِ دیدگان مخاطبان قرار دهد. بر همین مبنا، در این نوشتار، بازنمونهای تصویری و بوطیقای هنجارین و وزن عروضی و موسیقی درونی شعر و سبک فرودین و میانه و فخیم و سنجهها و سمفونیهای رنگینکمانی و عقلانیت درونی و بیرونی و کرشمهسازیهای هنرمندانه شاعر و همچنین کهنشیوگی، میانه میانی و مدرن گونگی شاعر هم در کانون نگاهِ نگارنده قرار گرفته است:
بنابر همین مقدمات است که این کتابها به دو بخش تقسیم شدهاند.
۱) مقدمه (همه شاخصههای سبکی شاعر)
۲) بدنه (بهگزین شعرهای شاخصِ شاعر)