ادبیاتی که نمیتواند رویدادی در زهدان خود نگاه دارد تا در بزنگاهی آن را بزاید یا خلق کند، ادبیات نیست. هر چیز قابل مصرفی است، اِلا ادبیات. میشود نامش را هر چه گذاشت و با آن خوش بود. با آن پز داد. با آن مصاحبه کرد. با آن پول درآورد. با آن مشهور شد. حتی اگر نام ادبیات را بر آن جعل کنیم و موفق شویم زمانی طولانی با این نام جعلی مردم را فریب بدهیم، باز در لحظهای که هرگز فکرش را نمیکنیم ادبیات واقعی سر برمیآورد و همه چیز آوار میشود. چه کسی فکر میکرد که حضرت موسی از زهدان سبد زنده سر برخواهد آورد، به جز کسانی که خودشان او را دیده و در سبد نهاده و به آب سپرده بودند