حلزونهای پسر را احمد آرام نوشته است. او در این رمان با وفاداری به سبکی که بعد از سالها به آن رسیده، داستانی عاشقانه را روایت میکند. آرام در حلزونهای پسر مثل همیشه روی خط باریکی میان داستان تجربی و روایتی کلاسیک حرکت میکند و با به کار گیری مولفههایی از ادبیات جنوب، رنگ و لعاب تازهای به کتابش میبخشد.