کلمه و تصویر از دیر باز دو نوع ابزار بیانی برای ارتباط میان انسانها بوده است. از یک سو درهنرهایی مانند نقاشی، گرافیک و سینما بیشتر از تصویر و درهنرهایی مانند شعر، رمان و نمایش بیشتر از کلمه استفاده می شود.از سوی دیگر در سرزمین های مختلف از نظر پیشینه ی هنری هنرهای کلامی و در سرزمین های دیگر هنرهای تصویری رواج و ارزش بیشتری داشته است. در سرزمین های شرق و به ویژه ایران، شاعران با ذوق و قریحه، کلمه را با سعدی، فردوسی، حافظ، مولوی و... به اوج رساندند.
در سرزمین های غربی و به ویژه اروپا، نقاشان غربی با مکتب ها و سبک های مختلف هنری، ارزش های تصویری متعالی را به جهان عرضه داشتند.
سالها بعد با اختراع عکاسی عرصه های نوینی برای هنرمندان جهت بیان هنر مندانه گشوده شد. از هم نشینی دو نوع وسیله بیانی از دو سرزمین با فرسنگ ها فاصله و از دو تاریخ با فاصله چند قرن، ارزش های هنری جدیدی خلق خواهد شد مانند تلاقی دو دریا و یا دو بی نهایت که انسان را به درک جدیدی از هستی می رسانند....
در این کتاب اشعار مولانا با عکس های سباستیائو سالگادو ترکیب شده است.