پیوند فرهنگ میان ملتها، مرز نمیشناسد. فرهنگ در درازای تاریخ سرزمینها را در نوردیده و روح انسانها را به هم پیوند زده است. مردمانی که در حوزه تمدنی ایران فرهنگی در همسایگی هم نشستهاند، گاه اگرچه در ظاهر با هم تفاوتهایی دارند، اما در دل خود پیوندهایی عمیق با یکدیگر بستهاند که ریشه در هویت مشترک آنها دارد. این هویت مشترک، گاه از دل واژگان مشترک سر بر میآورد، گاه داستانهای ادبی زیبا آن را بازگو میکنند و گاه بناهای تاریخی که نقش عشقی هستند از هنر مشترک میان اقوام گوناگون این سرزمینها، سراینده حکایت دوستیهای دیرینه میان این مردمان هستند.
هنر معماری، تنها ساخت یک سازه نیست؛ بلکه در دل خود ویژگیهای مشترک فرهنگی و سبکهای زندگی مشابه یکدیگر را نیز شکل میدهد و تقویت میکند. در جمهوریهای امروزی آسیای مرکزی، آنچه که از بناهای کهن به یادگار ماندهاند حدیث پیوند فرهنگی میان ایرانیان با مردمان و اقوام گوناگون ساکن در سرزمینهای شمالی را روایت میکنند.