تراکم انسانی در فضای جغرافیایی ایران از توازن و تناسب برخوردار نیست و از الگوی منظمی پیروی نمیکند. جمعیت و زیستگاهای انسانی (شهرها و روستاها) در ایران در نتیجۀ تحولات مختلف سیاسی، اقتصادی، زیستمحیطی و همچنین در نتیجۀ سوءِ مدیریتهای سیاسی، جمعیتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و ... با معضلات و نارساییهای جدی مانند مهاجرت از روستا به شهر، گسترش حاشیهنشینی، فقر، ماکروسفالی، تخلیه منابع طبیعی، بحران آب، آلودگی هوا، آلودگی زیست محیطی، مشکلات امنیت غذایی و ... رو به روست.