کتاب آن یکی اینشتین نشر مون

پایان کار نزدیک است. قدم‌‌هایش را حس می‌‌کنم که همچون سایه‌‌ای تاریک، دلبرانه به من نزدیک‌‌تر می‌‌شود و نوری را که در من باقی مانده است خاموش می‌کند. در این دقایق پایانی به گذشته می‌‌نگرم. چطور راهم را گم کردم؟ چطور لیزرل را از دست دادم؟ تاریکی سرعت می‌‌گیرد. در اندک لحظاتی که برایم باقی مانده است، همچون باستان‌‌شناسی ریزبین، گذشته را برای پاسخ به پرسش‌‌هایم واکاوی می‌‌کنم. امیدوارم از آنچه مدت‌‌ها پیش گفتم، اطمینان یابم؛ اینکه زمان به‌‌راستی نسبی است. میلوا «میتزا» ماریچ اینشتین