ایران، سرزمین دشتهای پهناور، جنگلهای سبز و کویرهای آرام، سرزمین رودها و دریاچههای رویایی، کوههای بلند و قلل فرازمند و ایران، سرزمین سرزمینهای آسیب ناپذیر است.
منطقهای که اکنون در تقسیمات کشوری به نام بخش «الموت شرقی و غربی» میشناسیم، سرزمینی است وسیع و کوهستانی واقع در شمال قزوین. الموت جزئی از خاک ایران است که همچنان آسیبناپذیر باقی مانده است. «الموت» یا همان «آل موت» به معنای آشیان عقاب، مطابق نوشتۀ جغرافی نویسان اسلامی، این منطقه جزء سرزمین دیلم - بلکه مرکز آن- بوده، و قرنها جایگاه نفوذناپذیر آزادیخواهان و شیعیان آلعلی(ع) ازجمله علویان، و از قرن پنجم تا هفتم، مهمترین مرکز اسماعیلیّه الموت، یعنی حسن صباح و جانشینان وی به شمار میرفته است. برابر تقسیمات جدید کشوری، این منطقه به دو بخش: الموت شرقی و غربی تقسیم شده و روستای زرآباد در بخش الموت شرقی واقع شده است. مرکز این بخش، «معلّم کلایه» است که در ۸۴ کیلومتری شهرستان قزوین قرار دارد.