کتاب خوشی ها و ناخوشی های فرزندآوری اثر آلن دوباتن نشر انتشارات کرگدن

جوامع مدرن تا اندازۀ زیادی دراین‌باره اتفاق‌نظر دارند که بچه‌‌دار شدن یکی از بامعناترین و لذت‌بخش‌ترین کارهایی است که فرد می‌تواند انجام دهد. انتظار می‌رود زوج‌هایی که - به هر دلیلی - بچه ندارند به‌طور خودکار و تقریباً جهانی سزاوار ترحم و دلسوزی باشند، زیرا فرض می‌شود فرصتِ داشتن فرزندان تنی را از دست داده‌اند. اینکه شخص ممکن است آزادانه انتخاب کند بچه‌ای نداشته باشد و همچنان از انتخابش راضی باشد، یکی از آشفته‌کننده‌ترین و غیرقابل‌فهم‌ترین موضع‌گیری‌های معاصر است. سازوکار اصلی این‌ تصمیم که بچه‌دار شویم یا نه، از همان الگویی پیروی می‌کند که در مجموعه‌ای دیگر از به‌اصطلاح «تصمیم‌های بزرگ در زندگی عاطفی» می‌بینیم: ازدواج کنیم یا نه، وفادار بمانیم یا نه، راه عقل را در پیش بگیریم یا به ندای قلبمان گوش دهیم.... - از متن کتاب-