به گذشته نگاه کردن کار خطرناکیست. زمان زیادی از وقتم را به مطالعۀ دورههای تاریخی گذراندهام و به دنبال گنجینههای دنیاهای باستان گشتهام، ولی همیشه به این نتیجه رسیدهام که بهتر است آدمی در زندگی فقط به جلو پیش برود و نگاهش را به پیشِ رو بدوزد. گذشته چنان خشن و بیرحم است و داستانهای گذشته چنان حساس، خام و عاری از هزاران خودفریبی واهیست که تعداد اندکی از ما توان دیدن خود بدون این خودفریبیها را داریم.
ولی حتی با شرافتترین انسانها هم میتوانند فراموش کنند. گذشته پیش روی ما معلق است، درست به معصومیت نخی آویزان از آستین. برای من همهچیز از چند خط در روزنامهای محلی شروع شد.