«سفر بهخیر آقای رئیس جمهور» چهارمین مجموعهی داستانهای کوتاه این نویسنده است. آنچه این اثر را از سایر آثار مارکز متمایز میسازد، محل وقوع حوادث و فضای داستانهاست. به این معنی که داستانهای این مجموعه، بدبیاریهای مردمان آمریکای لاتین در مکانهایی دور دست و در اروپا را تصویر میکند و نویسنده با الهام از حرفهی روزنامهنگاری که اهمیت بسیاری برای آن قائل است - با گذری از نئورئالیسم به نئورئالیسم جادویی- خاطرات اعجابآور خود را به رشتهی تحریر میکشد. وجود شخصیتهایی چون پابلو نرودا، چزاره زاواتینی و دیگران در متن داستان مؤید این مسأله است. خود مارکز در مصاحبهای گفته است: «این داستانها قطعا، قطعاتی از خاطرات خود من هستند که آن ها را از دفتر گمشدهام بازسازی و بازآفرینی کردهام.»