بهزیستی روانشناختی را میتوان همان احساس انسجام و پیوستگی در زندگی، تعادل عاطفی و رضایت کلی از زندگی، واکنشهای عاطفی و شناختی به ادراک ویژگیها و توانمندیهای شخصی، تعامل کارآمد و تأثیر گذار با جهان، داشتن رابطه مطلوب با جمع و اجتماع و پیشرفت کردن در طول زمان بیان کرد. این حالت میتواند مؤلفههایی مانند رضایت از زندگی، انرژی و اخلاق خوب را نیز در بر بگیرد.
سلامت روان شیوه سازگاری با دنیاست. این مدل انسانها مدبر، شاد و راضی هستند و حالت یکنواختی خلقی، هوش هشیارانه، رفتار ملاحظهگرانه اجتماعی و گرایش شاد را حفظ میکنند.