بعدِ شنیدن حکایت پیش هم بودنِ حامد و صادق، دقت کردهام هرجا اسم یکیشان میآید، ناخودآگاه اسمِ آن دیگری هم قطار میشود پشت سر و هرجا عکسِ یکیشان هست، عکس آن دیگری هم هست؛ درست کنار هم. و هیچجا ندیدهام، فاصلهای بینِ این دو باشد. چه در بیلبوردهای کنار کمربندیهای تبریز و چه در بنری که در روستایی دوردست در آن سوی اهر و کلیبر عکس شهدای آذربایجانی مدافع حرم را چاپ کرده باشند. انگار که دوستیشان در دنیا تا بهشت کشیده شده و این دو تا قیامت باهمند و دنیای صادق عدالت که محشور با شهید بود در آخرتش هم ادامه یافته است.
و شاید بیحساب نباشد این باهم بودن.