کتاب عروسک خانه هنریک ایبسن نشر بیدگل

دقت کنید که سبک کتاب،نمایش‌نامه هست و نمیشه انتظار زیادی داشت که از لحاظ متن خیلی عمیق باشه.ترجمه خوبی داره. اما ای ‌کاش مقدمه‌ی ثقیل و تحلیلی، در انتها می‌اومد.اما درباره‌ی آگاهی زنان و تلاش برای رسیدن به حقوق مغفول مانده‌ی خود و یا برابری که شاید بن‌مایه‌ی کتاب باشد،باید به همزمانی نوشته شدن آن با جنبش حق رای زنان که وزن نمایش‌نامه و ارزش دغدغه‌های نویسنده رو بالاتر می‌بره،توجه داشت. در واقع برای زمان حاضر و میزان آگاهی زنان و جامعه به‌طور کلی و موفقیت‌های‌ معدود در این زمینه، به‌نظر پیش‌پاافتاده و سطحی میاد؛ اما توجه به سیرخودآگاهی نورا می‌تونه آموزنده باشه. شیوه‌ی پایان‌بندی، به‌نظر جالب و معقول و منطقی نیست، اما میشه پایانی نمادین و بقول معروف خنجر‌زننده برای خواننده یا بیننده‌ی نمایش باشه تا به عمق هدف نگارنده و توجه به افکار و روحیات جنس زن به‌مثابه‌ی انسان و نه فقط طفیلی مرد و یا حتی موجودی مقدس با عنوان مادر، در نظر گرفت.