این سفرنامه به واسطۀ نویسندۀ آن آلبرت هوتوم شیندلر که از آگاهان تاریخ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در عصر قاجار است و نیز آگاه به علوم روز زمانۀ خود مانند: گیاهشناسی، خاکشناسی، جامعهشناسی و مردمشناسی بوده، کتاب مهمی است و با وجود صفحات محدود، دربردارندۀ ارزشهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی فراوانی است. وی در این کتاب نام حدود ۵۰۰ شهر و آبادی و روستا را میآورد. اشاره به نام ۱۲۲ نفر از بزرگان سیاسی، تاریخی، دینی و اجتماعی و ۴۲ گروه و ایل و طایفه دارد. نام و مشخصات حدود ۴۴۰ اثر تاریخی، جغرافیایی و... در آن آمده و از همه مهمتر دومین کتابی است که به طور مستند به نحوۀ ورود تلگراف به ایران بهویژه در مناطق مرکزی و جنوبی و نحوۀ برخورد مردمان این مناطق با این پدیدۀ نوظهور دارد.