نادر پس از نیل به مقام سلطنت شاه عباس سوم، از نزد پدرش طهماسب میرزا به خراسان فرستاده شد و برادرش ابراهیمخان را به فرماندهی کل قوای آذربایجان تعیین نمود و بکلیه حکام منطقه آذربایجان تا حدود داغستان و گرجستان دستور داد که از او تبعیت نمایند. نادرشاه تا اواخر فروردین در دشت مغان ماند و از آنجا بطرف قزوین رهسپار شد. در مدت اقامت قزوین اخبار مهمی که به نادر رسید یکی این بود که لطیفخان جزایر بحرین را تصرف کرده و کلیدهای قلاع آنجا را برای نادرشاه فرستاده است و بفرمان او از آن پس بحرین ضمیمه ایالت فارس گردید و مقدمات تسلط نیروی دریائی ایران بر خلیج فارس و دریای عمان فراهم شد. خبر دیگر این بود که علیمردانخان یکی از سران طوایف چهار لنگ بختیاری جمعیت زیادی از افراد لر و بختیاری را گردآورده و بطغیان برخاسته است و دعوی آن دارد که شاه طهماسب را از زندان نجات خواهد داد و بار دیگر به سلطنت ایران خواهد رسانید. نادر شاه از این خبر سخت بر آشفت و به حکام اصفهان و شوشتر و کوهکیلویه دستور داد با قوای خود بطرف بختیاری حرکت و مانع از فرار علیمردان بشوند. نادرشاه از قزوین بطرف خاک بختیاری حرکت و در حدود دوماه در نواحی کوهستانی بختیاری بتعاقب علیمردان پرداخت و قوای او را تار و مار نمود ولی بخودش دست نیافت و برای راحتباش دادن بقوای خویش بجانب شوشتر متوجه شد و یکی از فرماندهان زیردست خود را با قوای کافی در خاک بختیاری گذاشت تا در هر جا علیمردان باشد او را دستگیر سازند. اتفاقا معلوم شد علیمردان بطرف قلعه «بناور» رفته و پس از تجسسات بیشتری کاشف بعمل آمد که با خانواده خودش در میان کوه به غار دشوار سی پناهنده شده است و قوای مأمور تعاقب او علیمردان را دستگیر و به شوشتر نزد نادرشاه فرستادند...
-از متن کتاب-