این اثر پایاننامه مقطع کارشناسی ارشد عینالله مسیبزاده درباره توفیق و رکود موسیقی ایران در گذر زمان است.
او در مقدمه کتابش نوشته است: «مقایسهٔ دلایل توفیق چشمگیر موسیقی ایرانی در دورهای خاص در گذشته، و تربیت همزمان گروهی از موسیقیدانان مطرح معاصر با دلایل ناموفق بودن موسیقیدانان نسل حاضر در ادامهٔ حرکت رو به جلوی موسیقی ایرانی نیز سؤالهایی در ذهن من ایجاد کرد.
رابطهٔ این سؤالها با «مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایرانی» مرا بر آن داشت تا موضوع پایاننامهٔ تحصیلی (مقطع کارشناسی ارشد) خود را به این مسئله اختصاص دهم.»
مسیبزاده در این کتاب نقش مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی ایرانی را در در صیانت از حیات فاخرترین نوع موسیقی ایرانی و میزان تأثیرگذاری آن در فرهنگ موسیقایی کشور از طریق فعالیتها و رابطهاش با موسیقیدانان ایرانی بررسی کرده است.
او برای نگارش این تحقیق از روش مصاحبه میدانی با مشاهیر و بزرگان موسیقی ایران استفاده کرده است.