شاید بتوان علی را آوای آشنا و دلنشین فطرت و تبلور عینی آن دانست. سخنی آشنا که همواره شنیدهایم و شاید در مقاطعی که عمل کردهایم، چشیدهایم. از گفتههای او حکمت و شجاعت و عمل میبارد. چند بُعدی بودن او از حضائل و ویژگیهای اوست. علی(ع) را باید در زمین و برای زمینیان شناخت. با او میتوان هم حق و هم باطل را خوب فهمید. حق و باطل، حق و حقنمایی، شجاعت و ترس، عمل و حرف، با او به راحتی از هم تمییز داده میشوند.