موسیقی هر فرهنگ سیر تکاملی و تکوینی و تاریخ پیچیدهای دارد که ویژه آن است. درباره سیر تحول مکاتب موسیقی کهنتر ایران پژوهشهای جدی صورت نگرفته است. نگارنده در این اثر طی یازده فصل به مطالعه مکتبهای کهن موسیقی ایرانی پرداخته است. بر این اساس ابتدا همبستگی مکتبهای موسیقی در فرهنگهای شرق اسلامی را مورد بررسی قرار داده و سپس، برداشتی از مفاهیم اصابع و دستان را ارائه داده و سیر موسیقی عرب و ایران در دو سده بعد از اسلام را تبیین کرده است. در ادامه موسیقی مکتب خراسان را شرح داده و به جغرافیای تاریخی موسیقی دستگاهی در غرب ایران پرداخته است.