کتاب چهره ها نشر انتشارات لحظه

ارل لیبکنشت و رزا لوکزامبورگ هر دو در ۱۸۷۱ زاده شدند – کارل در آلمان، و رزا در لهستانِ تحت سلطه‌ی روسیه- و هر دو در همان دوران نوجوانی به سوسیالیسم گرویدند. نخستین جنگ جهانی که از راه رسید، آن دو در مقام رهبران جناح چپ‌گرای حزب قدرت‌مند سوسیال‌دموکرات آلمان (SPD) سرگرم مبارزه با اصلاح‌طلبان و دیوان‌سالاران جناح راست بودند. لیبکنشت از اعضای حزب در رایشتاگ (مجلس آلمان) بود و به خاطر کوشش برای سازمان‌دهی جوانان و سربازان شهرت داشت. لوکزامبورگ روزنامه‌نگار، نویسنده‌ی جزوه‌های سیاسی و آموزش‌گر بود. با فرارسیدن جنگ، بسیاری از اعضای وابسته‌ی انترناسیونال دوم، از جمله SPD، قول‌وقرارهای خود را در ضدیت با جنگ و پای‌بندی به اصول سوسیالیستی زیرپا گذاشتند و از دولت‌‌ امپریالیستِ کشور خود پشتیبانی کردند، در نتیجه انترناسیونال دوم فروپاشید. لیبکنشت و لوکزامبورگ جنبش کوچکِ پُردردسری را به راه انداختند که سرانجام انجمن اسپارتاکوس نام گرفت و مطالبی غیرقانونی برضد جنگ و رهبران SPD منتشر می‌کرد. سال ۱۹۱۴، لیبکنشت با رأی‌ندادن به اعتبارات ویژه‌ی جنگ در عمل اصول SPD را نقض کرد. در سال ۱۹۱۶ به اتهام سازمان‌دهی تظاهرات ضد جنگِ روز جهانی کارگر در میدان پتسدام برلین دستگیر شد، و هنگامی‌که برای گذراندن دوره‌ی چهارساله‌ی محکومیت خود به زندان رفت هم‌چون نماد مبارزه‌ی انقلابی برضد جنگ امپریالیستی در سراسر جهان آوازه‌ای یافت. لوکزامبورگ نیز به خاطر فعالیت‌های ضدجنگ خود بیش‌تر آن دوران را در زندان سپری کرد.