کتاب زنان و خانواده نشر انتشارات لحظه

انقلاب روسیه را زنان آغاز کردند. روز جهانی زن در سال ۱۹۱۷، (۸ مارس در تقویم میلادی). زنان کارگر نساجی در پتروگراد دست به اعتصاب زدند و کارگران دیگر را نیز به حمایت فراخواندند. خواسته‌های این زنان معقول بود –برای نان، برضد استبداد، و برضد جنگ – اما این اعتصاب مقدمه‌ی انقلابی شد که نخست به سقوط تزار و سپس به سقوط طبقه‌ی سرمایه‌دار انجامید. انقلاب بهبود زیادی در شرایط زندگی زنان پدید آورد که از مظلوم‌ترین و ستمدیده‌ترین گروه‌های روسیه‌ی تزاری بودند. ملی‌شدنِ صنعت و برنامه‌ریزی متمرکز، زمینه را برای صنعتی‌شدن فراهم ساخت که سود آن به همه‌ی مردم رسید. اما، چنان‌که کیت میلِت در کتابِ سیاست جنسی یادآور می‌شود، چندی پس از انقلاب، سیاست‌های پیشرو اولیه‌ی حکومت شوروی در مسیر آزادی‌ زنان، کم‌وبیش یکسره زیر و رو شدند. او می‌نویسد: مدام از سر و ته آزادی‌های بنیادینِ اولیه در زمینه‌ی ازدواج، طلاق، سقط‌جنین، بچه‌داری، و خانواده زدند و ارتجاع چنان بهره‌ای برد که با فرارسیدن سال ۱۹۴۳، حتا تحصیل مختلط در شوروی براُفتاد. انقلاب جنسی به پایان رسید و ضدانقلاب پیروز شد. در دهه‌های بعد، محافظه‌کاران در جاهای دیگر با شادمانی به تجربه‌ی شوروی هم‌چون درسی درباره‌ی بی‌هودگی تغییر اشاره می‌کردند.