کتاب ابیگیل نشر بیدگل

از ماگدا سابو، به ترتیب، کتاب‌های در، ترانه ایزا و خیابان کاتالین رو خوندم، کتاب‌هایی با محوریت‌ و نگاه زنانه به وقایع پیرامون. ابیگیل چهارمین کتاب از این نویسنده است که خوندم و چقدر خوشحالم که این کتاب رو آخر از همه خوندم، نوع داستان‌پردازی به نسبت کتاب های دیگه کاملا متفاوته و برای منی که از خوندن سایر کتاب‌ها بسیار لذت برده بودم این کتاب کمی خسته‌کننده بود برای همین بعد از خوندن حدود ۳۰% کتاب را رها کردم… که شاید روزی دیگر سمتش برم. ولی از سایر کتاب‌های این تویسنده غافل نشید که واقعا لذت بخش هستند

مهشاد محمدیان

۱۴۰۳-۰۳-۰۵

4

فضاسازی داستان در ابتدا غمگین و دلمرده بود،شخصیت اصلی داستان، دختری است که در شهر زندگی میکند و جزو قشز مرفه جامعه است اما اکنون به خاطر جنگ مجبود میشود در صومعه ای با قوانین سختگیرانه زندگی کند و وجودش لبریز از عشق به یک ستوان جوان است! اواخر داستان مشخص شد پسری که عاشقش بوده در صدد این است که او را تحویل نیرو های المانی بدهد( شک داستان) شخصیت دوم داستان، ابیگیل است که مجسمه ای در صومعه است و ناجی همه بچه ها که در نهایت پرده از راز او برداشته شد و متوجه شدیم هیچ نیروی ماورایی پشت مجسمه نبوده!

این نویسنده رو خیلی دوست دارم، و خب اگرچه ابیگل از نظر داستانی به غنای "در" یا "خیابان کاتالین" نمی‌رسه، اما باز هم برای من دوست داشتنی‌ بود. در واقع گره داستان از همون ابتدا مشخص می‌شه به نظرم و هیچ غافلگیری‌ای انتهای داستان باقی نمی‌مونه، اما باز هم خوندنش لذت بخشه و حتی هیجان‌انگیز. توصیف فضا با جزئیات زیاد، خیلی تصویرسازی خوبی ارائه می‌کنه. و آدم می‌تونه با بسیاری از شخصیت‌ها همزادپنداری کنه. و این که من اساسا روایت‌هایی با کاراکتر‌های نوجوان و همچنین ایجاد تصویر جنگ رو خیلی دوست دارم.

نکته آموزنده کتاب اونجاست که وقتی دلیل یه چیزی رو نمی‌دونیم و برامون خوشایند نیست به شدت غیرقابل تحمل میشه ولی وقتی علتش رو میفهمیم همه چیز برامون قابل پذیرش و دوست داشتنی میشه..اگه به کسی اعتماد داری هرچیزی میگه گوش کن حتی اگه در ظاهر ظالمانه باشه.

از زیبا زیبا زیباترین کتاب‌هایی بود که می‌تونستم بخونم... سیر داستانی به شدت روان و گیرا، که خودت رو با داستان همسو حس می‌کنی.. پایانی دور از تصور.. واقعا دوستش داشتم.. و دلم برای این کتاب واقعا تنگ میشه..

خیلییییی عالی بود واقعا لذت بردم کلا این سری رمان های coming of age برام جالبن ، سیر و پروسه بلوغ و اینحرفا منو یاد نوجوونی و فکرای خودم میندازه

قبلا در و ترانه ایزا از این نویسنده خونده بودم خیلی خوب بودن فکر کردم اینم مثل اوناست ولی بقدری خسته کننده بود که ۲۵ درصدشو بیشتر نتونستم بخونم

پایان‌بندی درخشانی داره، حتی بااینکه از وسطای داستان حدس می‌زنی ابیگیل کیه. من قلم خانم سابو رو خیلی دوست دارم.

از هر لحاظ خوب بود هم پرکشش بود هم بدون هیجان نبود متن روان و زیبا بود و برای من خوندش لذت بخش بود

کتاب متفاوت و زیبایی بود.به شدت پیشنهاد می شود....