در طول بیست سال گذشته یا همین حدود، نشانههای فنی زیادی وجود داشته اما آنچه ممکن است بلافاصله به ذهن خطور نکند، کلید «لایک» است. از سال ۲۰۰۷ که استفاده از این کلیدِ تأیید آغاز شد، در مورد «فرندفید»، همان گردآورندهی خوراک اجتماعی که مدتهاست فراموش شده، تنها موضوع زمان بود که به یک ویژگی استاندارد در هر بستر رسانهی اجتماعی در آینده تبدیل شد. ازاینگذشته، این ویژگی ساده و اطلاعیهها و آگاهسازیهای بیپایان، راهی فوقالعاده برای جمعآوری دادهها در مورد ترجیحات و رفتارهای ما و در قلاب نگهداشتنِ کاربران است. بنابراین تعجبی ندارد که بالأخره مردم شروع کردند به پس زدن رسانههای اجتماعی و فهمیدند که این فناوریها بیشتر از اینکه مفید باشند، زیانآورند. درواقع بازدهی ثابت یک تحقیق چشمان ما را به روی تأثیرات منفی مرتبط با رسانههای اجتماعی و تلفنهای هوشمند باز کرده است. پروفسور کال نیوپورت آزمایشی را که خودش انجام داده در این کتاب آورده. ۱۶۰۰ داوطلب بهمدت یک ماهِ طولانی بهمنظور ایجاد فرصتی مطالعاتی برای او از دستور و رهنمودهایش پیروی کردند و بازخوردی ارزشمند به او ارائه دادند. نتیجهی تحقیق نیوپورت «مینیمالیسم دیجیتال» است: راهی برای عقبنشینی از هجوم مزاحمتهای دیجیتالی و دستیافتن به زندگی رضایتبخشتر و پاداشدهندهتر.