این فیلمنامه تمرین هنرمندانهای است برای رسیدن به سادگی. میرکریمی و شادمهر راستین با بیانی سهل و ممتنع میخواهند سادگی و اصالت و سلوک درونی را به جامعهای پیچیده و پر تناقض و اسیر روزمرگی توصیه کنند. طاهره (به نمایندگی از این دو) جایگاه و موقعیت واقعی خود در دنیای معاصر و مناسبات فردی و اجتماعی بیموردش را ارزیابی میکند. نشانههای عینی تناقض و جدا افتادگی و شک و تردید را در همان حوزه استحفاظی طاهره و مناسبات روزمره با افراد خانوادهاش میتوان دید. پشتبام خانه طاهره، بخشی از این جغرافیای ناهمگون است. به عن وان انسان برگزیده میرکریمی، تا کجا میتواند با اتکا به خصایل و جوهره بکر و اصیل خود در این تند باد، در امان بماند؟