این مقالات حاصل ده سال نوشتن و تفکر و مطالعه در جهانِ موازی ادبیات، هنر، تاریخ، و فلسفه است که مشخصاً همگی در ایستگاهِ هنر با هم برخورد کردهاند. در نتیجه نگاهِ تاریخی به آثار هنری مورد بحث بر تئوریهای هنر و ایدههای دانشگاهی هنر غلبه دارد.
در این مقالات کوشیدهام میانِ شعر و موسیقی و نقاشی و جنگ و کودتا ارتباطهای معنایی پیدا کنم و عناصر زیباییشناسی را در تاریخ بازخوانی کنم. ضرباهنگِ اصلی کتاب از نظر فلسفی مسألهی همیشگی «اخلاق» است و اغلب نوشتارها بر اساس این فرضیه بررسی شدهاند که هنرمندان همواره در موقعیتی آخرالزمانی و در پایانِ جهان تاریخ را وجدان میکنند.