کتاب حاضر مجموعه از مقالات متفکران معاصر در باب بحران کروناست. این مقالات با این منطق گرد آمدهاند که هرکدام از منظری مرتبط با علوم انسانی سلامت به بحران کرونا نظرکردهاند. مواجهۀ با بحران کرونا پرسشهای جدیدی را در حوزۀ علم، جامعه و سیاست درانداخته است. هرکدام از جستارهای پیش رو تأملاتی نو به این پرسشهای تازه است. هابرماس در مصاحبهاش بر اهمیت بازخوانی تاریخ فلسفه در مواجهه با بحران تأکید میکند. آگامبن به سیاق انتقادیاش کلیشههای رایج و مداخلات مرسوم در رویارویی با بحران را به چالش میکشد و زندگی را قرنطینه را نقض حقوق شهروندی میداند. مقاله بعد موضع آگامبن را از منظر زیستسیاست دمکراتیک نقد میکند. نسبت زیستسیاست و کرونا از مباحثی است که در این کتاب به جد لحاظ شده است. ازآنجاکه مقالات این کتاب با سیری انتقادی چیده شدهاند مقاله بعدی در نقد زیستسیاست دموکراتیک و امکان و امتناع است. مقاله برادبنت که فیلسوف پزشکی و بهویژه اپیدمیولوژی به شمار میرود نادیده انگاشتن پیامدهای اجتماعی-اقتصادی مداخلات کنترل همهگیری کرونا را بهنقد میکشد. از گذار نقد اپیدمیولوژی به مقاله بعد میرسیم که استگنگا از منظر فلسفۀ علم سازوکار تولید شواهد علمی و اتقان و تعین را در قالب مفهوم «علم سریع» بهنقد میکشد. آخرین مقاله، تأملی است دربارۀ رویکردهای کلیشهای اخلاقی به بحران کرونا. این مقاله سه خطا در قضاوتهای اخلاقی را تبیین میکند. از همین رو از آغاز به سمت پایان کتاب رفتهرفته به فلسفه پزشکی سوق پیدا میکند. هم استگنگا و هم برادبنت از پژوهشگران فلسفه پزشکی و مؤلف کتابهایی در این حوزه هستند.