کتاب بهشت گمشده نشر انتشارات نخستین

بهشت گمشده شعری حماسی است که به صورت شعر سپید (بدون ریتم ایامبیک) توسط جان میلتون، شاعر قرن هفدهم انگلیسی (۱۶۰۸-۱۶۷۴)نوشته شده است. نسخه اول، که در سال ۱۶۶۷ منتشر شد، شامل ده کتاب با بیش از ده هزار مصرع است. چاپ دوم به دنبال آن در سال ۱۶۷۴، در دوازده کتاب با تجدید نظر جزئی در سراسر آن منتشر شده است. از نظر منتقدین بهشت گمشده مهمترین اثر میلتون است و این اثر به تحکیم شهرت وی به عنوان یکی از بزرگترین شاعران انگلیسی زمان خود کمک کرده است. این شعر مربوط به داستان کتاب مقدس درباره‌ی سقوط انسان است: وسوسه شدن آدم و حوا توسط فرشته‌ی رانده شده یعنی شیطان و اخراج آنها از باغ عدن. هدف میلتون، همانطور که در کتاب اول بیان شده است، این است که "راه‌های خدا برای انسان‌ها را توجیه کند" در بهشت گمشده میلتون اشعاری از مقیاس حماسی تولید کرد و کیهان وسیع و هیجان انگیز را به تصویر می‌کشد. او با قرار دادن یک شیطان کاریزماتیک و برهنه و نیز آدم و حوای بی‌گناه در مرکز این داستان، او یک تراژدی از سقوط آدم به وجود می‌آورد. بهشت گمشده که زمانی نوشته شده که میلتون در دهه‌ی پنجاه زندگی‌اش بود – و نابینا، کاملا ناامید از ترمیم و در معرض خطر اعدام بود - دوگانگی ظاهری بهشت گمشده نسبت به اقتدار باعث بحث و گفتگوی جدی درمورد این بوجود آورد که آیا می‌توان آن را اثری برای توجیه کردن راه‌های خدا برای انسان قلمداد کرد، یا اثری که مسیحیت را ظالمانه نشان می‌دهد؟