خوانندگان ترجمهی آثار شکسپیر پذیرفتهاند که کارهای او را همیشه با نثری فاخر بخوانند، زیرا که میدانند زبان این شاعر و نمایشنامهنویس توانای انگلیسی که اکنون (در سال ۲۰۱۶)چهارصد سال از پایان زندگیش میگذرد با انگلیسی این روزگار تفاوت بسیار دارد؛ و امروزه حتا هر انگلیسیزبانی معنی درست جملههای او را بهدرستی درنمییابد. دانستنیست که امروزه، در کشورهای انگلیسیزبان، آثار شکسپیر را یا همراه با بازنویسی امروزینشان منتشر میکنند، یا در مقابل هر صفحه ازمتن اصلی، صفحهیی ویژهی گشودن مشکلات میگذارند و معنی واژههای زمان شکسپیر را هم توضیح میدهند تا دریافت درست هر سطر متن آسان شود؛ چون بسیاری از واژههای متن که هنوز در انگلیسی امروزین رایجند، در زمان شکسپیر معنایی متفاوت داشتهاند ـ برای نمونه، واژهی ecstasy که در انگلیسی نو به معنی «سرمستی»، و «اوج لذت» کاربرد دارد، در زمان شکسپیر به معنای «جنون» بهکار میرفته است. از اینرو، در بخش پایانی بسیاری از ویراستها واژهنامهیی میگنجانند و معانی کهن بسیاری از واژههای متن را شرح میدهند.
من فکر میکنم وختی قسمتی از کتاب رو برای نمونه در نظر میگیرید. علی الخصوص اگر اون کتاب نمایشنامست؛باید قسمتی از ترجمه ی خود متن رو در نظر بگیرید. چون در نمایشنامه ها ترجمه خیلی تاثیر گذار هست و بعضا چندین ترجمه از یک کتاب لازم است. با توجه به نمونه ای که شما در نظر گرفتین، من نتونستم درکی از لحن ترجمه ی کتاب پیدا کنم