تکرار ایدهها در طول تاریخ، امری است که یونگ یا پائولی آن را به کهنالگوهای واقع در ناخودآگاه جمعیمان نسبت میدادند. یک توضیحِ جایگزین میتواند این باشد که تخیل انسان متناهی است و از تأثیرات فرهنگ اثر میپذیرد. اگرچه نظریههای علمی میتوانند روزبهروز فنیتر و انتزاعیتر بشوند، مغزی که در تقلای تفسیر معانی آنها به سر میبرد، در طول پنجاههزار سال گذشته چندان تکاملی پیدا نکرده است. اگر مغز ما نوعی فسیل زنده باشد، عجیب نخواهد بود اگر بخش اعظم آنچه که با آن انجام میدهیم هم به زبانی استعاره، اموری فسیلشده باشند.