کتاب میوۀ درخت سرمستی نشر گروه انتشاراتی ققنوس

خدای من، چقدر این کتاب خوبه و چقدر کم دیده شده. در ادامه معرفی خودم رو از کتاب اینجا می‌گذارم. در جامعه‌ای آمیخته به خشونت، مواد مخدر، ناامنی و بی‌ثباتی به سختی می‌توان بی‌گناه باقی ماند. نام کلمبیا تاابد گره خورده به نام پابلو اسکوبار باقی خواهد ماند. اسکوبار،سلطان کوکائین، در اوج ثروتمند همیشه به همشهریانش خدمت می‌کرد. حتی برای کشیدن چهره‌‌ی او، هم با تمام بی‌رحمی‌ها و جنایاتی که مرتکب شده، نمی‌توان تنها از مداد سیاه استفاده کرد. آدم‌های کتاب ما هم از این دسته هستند. داستان کتاب ما، ماجرای هول‌انگیز و پرکششی که از زبان «چولا» دخترک بچه‌سال یک خانواده‌ی مرفه بیان می‌شود. ارتباط عاطفی‌ای که بین چولا و خدمتکار نوجوان مادرش شکل می‌گیرد ،جرقه را برای شروع حوادث بعدی روشن می‌کند. پترونا، خدمتکار خانواده، که از سویی مدیون زحمات و الطاف اربابش است و از سویی دیگر زیر فشار گروه‌های چریکی ،باید تصمیم درستی بگیرد. اما هر تصمیمی هم که بگیرد ممکن است به یک فاجعه ختم شود. داستان کتاب ماهم از واقعیات زندگی نویسنده، آغشته به چاشنی خیال و غوطه‌ور در وقایع تاریخی است. تجربه‌ی من از خواندن میوه_درخت_سرمستی : من به چشم یک کتاب ساده و روان به سراغش رفتم. انتظارم از کتاب چندان بالا نبود. اوایل فکر می‌کردم فقط قرار است خاطرات یک دختربچه‌ را بخوانم که در جامعه‌ای مخوف آن روز بوگوتا عجیب نیست که مدام به مرگ می‌اندیشد. اما کمی که پیش رفت، دیدم دارم گوشی موبایل را در دستم فشار می‌دهم. ضربان قلبم بالاتر می‌رفت و موقع خواندن صفحات پایانی تقریبا مدام دندون قروچه می‌کردم. بی‌نهایت لحن کتاب و شیوه‌ی روایت رو دوست داشتم. به قول یکی از دوستان همان جادوی عجیب خفته در ادبیات آمریکای جنوبی. از نظر من کتاب تمام انتظارات یک کتابخوان حرفه‌ای را برآورده می‌کند: لحن ، خط داستانی، کشش داستان، تازگی روایت ، غافلگیری، ترجمه‌ی روان. حتما این کتاب را بخوانید. حتما.