معلّم اخلاق و خلّاقِ معانی، شیخ سعدی شیرازی علیه الرّحمه است. شیخ سعدی مشهورتر از آنست که نیازی به معرفی داشته باشد. حُسنِبیان و جَودَتِ کلامِ آن بزرگوار به عنوان نمونهی ادب و فرهنگ ایرانی زبانزدِ خاص و عام است، «با وجودی که حدود هشتصد سال از غروب جسمانی وی میگذرد. هنوز شیخ سعدی با ما و در میان ماست. کلماتِ ظریف و اشعارِ لطیف و نکتههای ادبی دلارای شیخِ باوقار، طراوت خود را از دست نداده و گفتار و اندرزهای نیکش بر زبان و قلم همگان جاری است.»
هنوز در پیشگاه اهل ادب؛ کلامی ارجمند است که رنگ و بوی گفتار شیخ سعدی را داشته باشد.
بادِ خزان بر گلستانِ وی نوزیده، گذشت زمان نو بهار با نشاطِ بوستانش را نفرسوده و خامهی هیچ پویندهای به دروازهی رفیعِ ادب تکامل یافتهاش نرسیده است.
پس از آیات ربّانی و احادیث انبیاء و اولیای روحانی گنجینهای بهتر از آثار مکتوب حضرت سعدی عرضه نگشته است.