در بخشی از این کتاب آمده است: «لهجهات خیلی آمریکایی بود. اگر لیلا اسمت را نگفته بود، باور نمیکردم ایرانی باشی. تاکسیدو پوشیده بودی با پاپیون مشکی و پیراهن سفید گفتی: متوجه اسمتان نشدم حنا یا هنا؟ گفتم هیچ کدام اسم من هنار است. اسمم را دوبار تکرار کردی بعد پرسیدی: این اسم را از کجا میآید؟ شانهها یم را بالا انداختم، حدس بزنید...»