خوشخبر باشی ای نسیمِ شمال
که به ما میرسد زمانِ وصال
سایهْ افکنْد حالیا شبِ هجر،
تا چه بازَنْد شبْرُوانِ خیال
حافظا! عشق و صابِری تا چند؟
نالۀ عاشقانْ خوش است، بنال!
زین قِصّه،
هفتْ گُنبدِ افلاکْ
پُرصداست
کوتَهْنظرْ ببین که سخنْ
مختصرْ گرفت!..
حافظِ رازبان
از تو مهربانترست
ببین چه دورم میگردد مرگ؛
عینِ خزان
دورِ برگ