کتاب با کاروان نیزه نشر انتشارات سوره مهر

بشر امروز به اسطوره نیاز دارد، ولی بالاتر از اسطوره‌ها اسوه‌ها هستند. تاریخ اسوه‌ها طولانی است، ولی در دست ما چیز زیادی نمانده است، چون تاریخْ مخدوش شده است. و این بهره که اسوه‌های ما به حساب می‌آیند بیشتر به دلیل نزدیکی به زمانِ ما هستند، وگرنه در زمان‌های دور، ابراهیم و موسی و عیسی و... فراوان تحریف و دروغ را شاهدیم. به عنوان مثال، در برخی از تاریخ‌ها و کتب مقدس شاهدیم که یعقوب و عیسو، که دو برادرند، دو برادری که هر دو از پیامبران و اولیا به حساب می‌آیند،‌ در مسئلۀ پیامبری و جانشینی پدر نیز با خیانت و دسیسه به این مقام می‌رسند. پدرشان، که کور است، از پسر بزرگ، عیسو، می‌خواهد به صحرا برود و آهویی شکار کند تا او قدرت پیدا کرده که فرزندش را متبرک کند. وقتی عیسو به صحرا می‌رود، برادر دیگر او، با همدستی مادر، زیرکی به خرج می‌دهد و پیش‌قدم می‌شود تا به واسطۀ پدری که کور است متبرک شود. آن‌ها پدر را فریب می‌دهند و بزغاله‌ای را می‌کشند تا به جای آهو به پدر بخورانند و یعقوب می‌گوید که برادرم بدنی پُرمو دارد و پدر مرا لمس می‌کند و خواهد شناخت. مادر می‌گوید: «از پوست همین بزغاله استفاده می‌کنیم تا پدرت دچار اشتباه شود! و تصور کند تو عیسو هستی، نه یعقوب.» به این ترتیب، یعقوب پیش از عیسو متبرک می‌شود. چون عیسو بازمی‌گردد، درمی‌یابد که به او خیانت شده است و می‌خواهد ماجرای هابیل و قابیل را تکرار کند. می‌گوید که من یعقوب را خواهم کشت. یعقوب می‌گریزد؛ گریزی شگفت که در کتاب مقدس شرح آن آمده است و منجر به آن می‌شود که یعقوبْ‌ اسرائیل شود. «اسرا» حرکت کردن در شب را گویند و «ئیل» هم یکی از نام‌های خداوند تعالی است. در آن شب، یعقوب در جایی ـ در بین راه ـ سر بر زمین می‌گذارد و می‌بیند که فرشتگان از آسمان فرود می‌آیند. فردا آن محیط را، که محل نزول فرشتگان بوده است، حصار می‌کشد و به عنوان یکی از جاهای مقدس و خانۀ خدا نام‌گذاری می‌کند و خودش از آن شب «اسرائیل» نامیده می‌شود، یعنی کسی که در شب و در سیرْ خدا را ملاقات کرد.