نیایشهای پیامبر گرامی اسلام(ص) برای نخستین بار است که در یک مجلد، گردآوری و ترجمه گردیده است. جای خالی چنین مجموعهای، بهصورت مجزا، در کنار آثار بنیادین این آیین (قرآن، کتب حدیث، نهجالبلاغه، و صحیفهی سجادیه) بهدرستی احساس میشد.
نیایشهای پیامبر(ص) گاه درمیان مجموعههای رسمی حاوی سنت ایشان(ص)، نظیر کتب اربعهی شیعه و صحاح سته اهل سنّت، آمده است. اما بیشتر آنها را در منابعی میتوان یافت که اگرچه از حیث قدمت و اهمیت، برخی همسنگ این کتب، و گاه قدیمیتر، شمرده میشوند؛ اما مقاصد دیگری در تألیف آنها بوده است؛ مقاصد تاریخنگارانه، ادیبانه، تربیتمدارانه و غیره (ن.گ فهرست منابع، در آخر کتاب).
شاید اگر این نیایشها، از ابتدا در مجلدها یا فصلهای مستقل و جداگانهای میآمدند، امروزه از جایگاه شایستهتری برخوردار بودند. بههرصورت، جداسازی آنها، از میان سایر بخشهای سنت نبوی، بحث درایتالحدیثی پیرامون آنها، تدبر علمی بر روی مضامین آنها، از حیث معرفت مستقیمی که از نگاه بنیانگذار این آیین، در حوزههای خداشناسی، انسانشناسی و هستیشناسی، میبخشند، کاری بایسته و ضروری مینماید.
بازتاب نیایشهای پیامبر(ص) را میتوان در نیایشهای ائمه شیعه(ع)، بویژه نیایشهای امام علی(ع)، امام حسین(ع) و امام علیبنالحسین(ع)، جست. و شاید بتوان گفت، علت اینکه تاکنون نیایشهای پیامبر(ص)، جز تعدادی معروف، بهطور مستقل، موردتوجه قرار نگرفتهاند، در نزد شیعیان، نقل ضمنی و مضمونی آنها در نیایشهای ائمه(ع)، بوده است؛ که از نظر حجم و اشارات تاریخی و تفسیری، در زمانهای بعد، نیاز بیشتری به بازخوانی و روایت آنها احساس میشده است.