خانواده، زیربنای اساسی و واحد بنیادین جامعه و کانون تعالی انسان و تکامل جامعه و همینطور حفظ سنتها و ارزشهای اجتماعی و فرهنگی بوده و فراگیرترین نهاد اجتماعی است که هم تغییرات بزرگ اجتماعی را منعکس میکند و هم علامتی برای دیگر تغییرات فرهنگی بهحساب میآید (عاملی، ۱۳۹۰الف). درحقیقت، خانواده بهمثابۀ مهمترین نهاد اجتماعی، ترتیبات اساسی زندگی را فراهم کرده و چارچوبی برای پیوندهای اجتماعی است که در آن، زندگی در طول نسلها تداوم مییابد و زندگی روزمره و ارزشهای اخلاقی فرد بازتولید و بازنمایی میشود. همینطور خانواده یکی از نیروهای هنجاری در درون هر جامعهای قلمداد میشود که از یک سو، تقویت و استحکام آن، ارتباط مستقیمی با انسجام اجتماعی دارد و از سوی دیگر، پیوستگی آن با دیگر اجزای نظام اجتماعی در حفظ کلیت جامعه اثرگذار است.