تصاویری که آفرینندۀ خودرا به دنیایی دیگر می برند؛ نقاشی های اهریمنی که اثری شرار تبار بر ما می گذارند، قصه های پریانی که از لطمه ها و دل نگرانی های راویانشان می گویند. این ها عناصری هستند که استیون میلهاوزر به شکل شگفت آور و پر تشویش در سه قلمروی کوچک به کار می گیرد، مجموعه ای از سه داستان بلند که یادآور همان قطعه های جادویی است که می توان در داستان های بلند و ستایش شدۀ دیگرش سراغ گرفت.
در «قلمروی کوچک جی. فرانکلین پین» شخصیتی آرام و غریب، دنیای دقیق و ظریف دیگری می آفریند که شفافیت غیر واقعی آن بر جاذبه اش می افزاید. «شهبانو، کوتوله و سیاهچال» یک داستان وهمناک و دلگیر است از رشک و حسادتی کابوس وار و همزمان تعمقی بر نیازمندی انسان به وجد و وحشت. در «فهرست تابلوهای نقاشی» با مجموعه آثار یک نقاش رمانتیک آشنا می شویم که پنداری در خیال ناباکف یا آلن پو خلق شده است. این سه داستان نوین و رؤیا گون خواننده را در امواج عواطف گرفتار و سپس مسحورش می کند.
استیون میلهاوزر، نویسندۀ آمریکایی، سال ۱۹۹۷ برای رمان مارتین درسلر: داستان یک رؤیاپرداز آمریکایی جایزۀ پولیتزر را از آن خود کرد. او داستان های کوتاه بسیاری نوشته است و در سال ۲۰۱۱ برندۀ جایزۀ استوری پرایز در همین زمینه شده است. کتاب سه قلمروی کوچک، شامل سه رمان کوتاه است.