وصیت در لغت به معنای سفارش است ولی در اصطلاح روایات اهل بیت علیهمالسلام گاهی به معنای واگذاری مقام امامت و رهبری و انتقال آن از امامی به امام دیگر استعمال شده چنانچه بر اهل این فن پوشیده نیست، و از اینگونه روایات در کتابهای حدیثی و بخصوص کتابهائی که در باب امامت تدوین شده زیاد به چشم میخورد، که هر گاه امامی میخواست از دنیا رحلت کند به فرزندش و یا برادرش وصیت کرده و ودایع امامت و مواریث خاصّه را به او میسپرد.
ولی ما در این کتاب ـ همانگونه که گفته شد ـ چون هدفمان جمعآوری وصیتهای اخلاقی و تربیتی بود از نقل آنگونه روایات و ترجمه و بحث درباره آنها به کلّی خودداری کردیم و تنها به نقل ترجمه همان وصیتهای اخلاقی و تربیتی بسنده کردیم، و به همین جهت وصیتهای شخصی و سفارشهای خصوصی هم که مربوط به مراسم دفن و مکان آن و واگذاری اموال به افراد خانواده و امثال آن نیز بود آنها را نیز جمعآوری نکرده و از نقل آنها هم صرفنظر کردیم و تنها به همان وصیتهای اخلاقی و تربیتی و معاشرتی که جنبه عمومی داشته اکتفا نمودیم.