ورود و تغییرات در حوزه ساختاری موجودات زنده و تولید موجودات مشابه نباتی، حیوانی و انسانی از مهمترین حوادث عصر جدید است. نگاه به این مسأله از منظر فقیهان و ارزیابی بعد فقهی آن امری لازم است. از یک فقه پویا و منبعث از اجتهاد بالنده انتظار میرود که اینگونه موضوعات را از وجهه فقهی و حقوقی بررسی کند و به طور کلی قدم به قدم فرایند رشد علم و ظهور موضوعات جدید را همراهی و پیگیری کند. نویسنده در کتاب حاضر تلاش کرده تا مسأله شبیهسازی انسان را از دیدگاه فقها و اندیشمندان حوزه دین مورد بررسی قرار دهد.