کتاب نورپردازی در معماری داخلی عباس حبیبی نشر سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی

در دنیای کهن تأمین روشنایی ساختمان بیشتر به کمک نور طبیعی انجام می‌شد و به طور معمول زمان محدودی در شب، برخی از فضاهای داخلی و همچنین وضعیت فضاهای بیرونی و فضاهای شهری را به یاری نور مصنوعی با استفاده از انواع چراغ‌دانه‌ها و مشعل‌ها، روشن می‌کردند. محدودیت‌ها و دشواری‌های استفاده از نور مصنوعی در شب موجب شده بود که جوامع انسانی ارزش انواع نور طبیعی را به خوبی بدانند و حداکثر بهره‌برداری از آن را ببرند. به همین سبب از نور ماه به خصوص در شب‌های نیمه ماه، استفاده می‌کردند و در برخی از انواع بناها به ویژه واحدهای مسکونی، فضاهای موسوم به مهتابی برای همین منظور طراحی و ساخته می‌شد.