تقریبا چهارصد سال پیش در منطقه میدلبورگ هلند تلسکوپ اختراع شد؛ اختراعی که به انقلاب
در کاوشهای بشر در کیهان منجر شد. گالیلئو گالیله با استفاده از تلسکوب وجود
کوههای ماه، قمرهای مشتری و لکههای خورشیدی را کشف کرد. کریستیان هویگنس عوارض
سطحی مریخ و حلقههای زحل را مشاهده کرد و ویلیام هرشل نیز موفق به کشف یک ستاره
جدید و نقشهبرداری از ستارههای دوتایی و سحابیها شد و به همین ترتیب، سایر
اخترشناسان نیز با استفاده از تلسکوپ فاصله ستارهها از منظومه شمسی را مشخص
کردند، از ساختار کهکشان راهشیری پرده برداشتند و انبساط کیهان را کشف کردند.
با بزرگتر و قویتر شدن تلسکوپها، اخترشناسان هم توانستند بیش از پیش به
اعماق رازهای کیهان نفوذ کنند. گوورت شیلینگ در کتاب شکوه بیپایان کیهان
ماجراهای دنیای اخترشناسی را طی چهارصد سال پس از اختراع تلسکوپ تعریف میکند و
چشماندازی از مهمترین اکتشافات صورت گرفته در عرصه اخترشناسی در این مدت
را به تصویر میکشد. تصاویری زیبا و با شکوه از کیهان، که بزرگترین
تلسکوپهای موجود ثبت کردهاند. جذابیت این سفره شگفتانگیز را دو چندان میکند.