چزاره پاوزه را بدون شک در شمار یکی از چهرههای بزرگ ادبی ایتالیا و جهان در قرن بیستم جای میدهند. این شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد مشهور ایتالیایی یکی از آن نویسندگانی است که در اوج سلطه فاشیسم در این کشور، در تحول ادبی سرزمینش نقشی مهم داشت. پاوزه در دهههای اول قرن بیستم از راه ترجمه نقش مهمیدر آشنا کردن مردم کشورش با ادبیات انگلیسی و آمریکایی داشت. او که با ترجمه اثر «چهره مرد هنرمند در جوانی» اثر جیمز جویس این نویسنده مشهور ایرلندی را به هموطنانش معرفی کرد. از ملویل تاثیر زیادی پذیرفته است، زیرا خود او بود که «موبی دیک» اثر مشهور هرمان ملویل نویسنده آمریکایی را به ایتالیایی برگرداند. آثاری از جان دوس پاسوس، ویلیام فاکنر، جیمز جویس و چارلز دیکنز هم به قلم پاوزه به ایتالیایی برگردانده شده است. چزاره پاوزه از نظر سبک ادبی در قالب رئالیست یا نئورئالیست جای میگیرد. او که به شدت از امیل زولا، نویسنده مشهور سبک رئالیسم الهام گرفته بود، مسایل اجتماعی ـ سیاسی آن روزگار را در قالب مفاهیمی مثل تنهایی و خیانت بارها و بارها وارد داستانهایش کرد و در شعرهایش به آنها پرداخت. شعر چزاره پاوزه به بخشهای مختلفی تقسیم میشود که هر بخش آن بازتاب وضعیتی از زندگی انسان امروزی است. از مسائل سیاسی گرفته تا عاشقانههای رمانتیک مضمون آثار این شاعر و نویسنده ایتالیایی را شکل میدهند.