کتاب زندگی نامه ی خودنوشت نشر قطره

سلول زندان جایی دلخواه برای آموختن خودشناسی و جستجوی منظم و واقع‌بینانه‌ی روند تحول اندیشه و احساسات زندانی است. ما در داوری درباره‌ی پیشرفت فردیمان، به طور معمول، عامل‌های برونی، از جمله موقعیت، نفوذ و محبوبیت اجتماعی، ثروت و سطح آموزشمان را در مرکز توجه خویش قرار می‌دهیم. البته این‌گونه عامل‌ها در سنجش میزان موفقیت فرد در مسائل مادی مهم‌اند و به طور کامل قابل درک است که بسیاری از مردم به طور عمده برای دستیابی به این هدف‌ها می‌‌کوشند؛ اما عامل‌های درونی ممکن است در ارزیابی پیشرفت فردی انسان از این نیز مهم‌تر باشند. درستکاری، صمیمیت، سادگی، فروتنی، گشاده‌دستی تمام عیار، فروتنی، و آمادگی برای خدمت به دیگران شالوده‌ی زندگی معنوی فردند. رشد در این‌گونه پهنه‌ها بدون درون‌کاوی جدّی و شناخت خویشتن و نقطه‌‌های ضعف‌و خطاهای خویش ممکن نیست. سلول، هیچ چیز دیگر که به زندانی ندهد، دست‌کم این فرصت را در اختیارش می‌گذارد که همه‌روزه به همه‌ی رفتار خویش بنگرد؛ بر همه‌ی بدی‌های خویش چیره شود و نیکی‌هایش را پرورش دهد. ژرف‌اندیشی منظم، مثلاً روزی ۱۵ دقیقه پیش از خواب برای این منظور بسیار سودمند است. زندانی ممکن است در آغاز تمرکز بر ویژگی‌های منفی زندگی خویش را دشوار بیابد؛ اما همین تلاش او در این زمینه نیز بسیار ثمربخش خواهد بود. از یاد نبرید که قدیسان گنهکارانی هستند که به تلاش پیگیر در تسلط بر نفس خویش رو می‌آورند.