در ادبیات بلغاری، یوردان یووکو همپایۀ الین پلین و دیگر نویسندگانی است که آوازهای بلند دارند. دهکدۀ ژراونا در مشرق کشور به آوردن چنین فرزندی نامبردار به خود میبالد. سال ۱۸۸۰ بود که یوردان پا به دنیا گذاشت. سپس برای تحصیل روانۀ صوفیه شد. سالهای جوانی را در دوبروجا به آموزگاری گذرانید. یوردان یووکو داستانسرا و قصهپرداز و درامنویس بود.
خرمنچین (۱۹۲۰) و قلعهای در کنار مرز (۱۹۳۴) و ماجراهای گورولوموف (۱۹۳۶) از کتابهای خواندنی و فراموشناشدنی است. درامهای او آلبهنا (۱۹۳۰)، میلیونر (۱۹۳۰)، بوریانا (۱۹۳۲) و یک مرد عادی (۱۹۳۶) بارها به روی صحنۀ تئاترهای بزرگ بلغارستان و دیگر کشورها آمده است. عمر یووکو کوتاهتر از آن بود که دستاورد بیشتری باقی گذارد. بااینهمه آثار گرانمایۀ او پرارجتر از آن است که یاد او را به باد فراموشی سپرد. در میان این آثار، قصههای ستارا پلانینا جای نمایانی دارد؛ همین کتابی که به آن خواهیم پرداخت.
قصههای ستارا پلانینا سرود زادگاه اوست. او زندگی روستایی را میسراید، با رنگهای واقعی و رمانتیسم زندهای که از شور کار آدمی سرچشمه میگیرد...