گزارش سفر اکتشافی جوانان وطن، امیدهای آینده توسعه و رشد سرزمین بزرگ ایران، در برنامه ای که از عده و عُده چندانی پشتیبانی نمیشد، لحظهای بیمانند است که نوید شکوه دوباره را میدهد.
هرگاه سفرنامههای مستشرقین به سرزمینهای شرق را می خواندم شوقی توام با یاس بر من غلبه میکرد: شوق دانستن سرگذشت مردمان و دیار آنها و یاس از آن که چرا اغلب خارجیها ما و سرزمینمان را روایت کردهاند.
در سالهای خدمت در دانشگاه، علاقه و عقیده به سفر از یک سو و اقتضای رشته معماری منظر از سوی دیگر مرا واداشته تا حدود ۴۵ روز از سال را در سفر باشم. از حدود بیست سال قبل این رویه برقرار است. در طول این مدت دغدغه هدفمندکردن سفر و بهرهگیری از ظرفیتهای بیکران آن محرک اصلی برای جستجوی برنامهای بود که بعدا «آموزش مبتنی بر کشف» نام گرفت؛ این کتاب از محصولات آن است. امروزه دانستهایم که «آموزش اکتشافی» رویهای نوین در تعلیم و تربیت است بر پایه یادگیری، که مطالبه و یافته قرن حاضر است.
کتاب حاضر روایت ۴۳ نفر از دانشجویان معماری منظر به دو شهر کویری ایران است؛ در مدت ۲ روز؛ ۲۸ و۲۹، آبان ماه ۱۳۹۴. نکته سنجی دانشجویان و کشف زوایای پنهان منظر بومی این دوشهر، جرقههای تولید علم آینده است. صفحات این کتاب، سراسر بر دوش این عزیزان به بار نشست و جز توفیق الهی، مددی همراهشان نبود.