کتاب دیو نامه نشر چرخ

کتاب حاضر در پنج «پرده» تدوین شده تا از نمایی نزدیک‌تر به ماجرای شگفتی و خیال در ادبیات منثور ایرانی نگریسته شود. آن‌چه در «قصه‌گوی برزگر و قصه‌گوی دریانورد» آمده، برگرفته از مقاله‌ی مهم والتر بنیامین (۱۹۴۰ ـ ۱۸۹۲)، منتقد آلمانی، با عنوان «قصه‌گو؛ تأملاتی در آثار نیکلای لسکوف» است. او در این مقاله قصه‌ها را به دو دسته‌ی بزرگ تقسیم کرده است: قصه‌گوی «برزگر» (شخصیت یک‌جانشین) و قصه‌گوی «دریانوردِ تاجر» (شخصیت جهان‌گرد). ادبیات شگفت را می‌توان گونه‌ای از روایت دریانورد دانست؛ چرا که مالامال از روایت‌های پُرحادثه و پُرماجرا و پُرکشش است، همچون دریایی که با تلاطم و خطر و حادثه سرشته شده است. دریا با توفان شناخته می‌شود، با شگفتی معنا می‌یابد و با موج‌های خروشان به بی‌کرانگی می‌پیوندد.