کتاب گم و گور نشر انتشارات نصیرا

بیدار شده­ام ولی هنوز بخش خودآگاه ذهنم بیدار نشده است. بوهای صبح طوری توی سرم پراکنده شده­اند، که حس امروز چه روزی است یا دیروز چندشنبه بوده است را از دست داده­ام. شاید هم امروزم به دیروزم چسبیده شده است و دیروز، هنوز ادامه دارد. زنی با لب­های پاک شده با سینی غذایی در دست، کنار تختم ایستاده است و ساعت را به من اعلام می­کند. خواب­زده به عقربه­های ساعت شاخ گوزن­دار روی دیوار نگاه می­کنم، عقربه­ها در حجم دایره­وارشان یا از همدیگر جلو می­زنند یا از هم عقب می­مانند. حتما خیلی­وقت است که خوابم برده است و سکوت دوروبرم بیخودی، تمام و کمال به مرگ شبیه نشده است. صدای زمخت مردانه­ای، انگار از اتاق کناری گوشم را پُر می­کند و حدسم این است که زن لب پاک شده را با نام مادربزرگ صدا می­زند. چون زن لب پاک شده همان­طورکه هنوزکنار تختم ایستاده با صدای زیرتری جواب صدا را می­دهد که اینجا هستم. صدای پاهایی نزدیک می­شود، هراسان به بالشت زیر سرم چنگ می­زنم و از دریچه­ی چشم­های گشاد شده­ام اطرافم را می­پایم...