درباره گزاره های اخلاقی از سقراط تا علامه طباطبایی
نوشتار حاضر تقریری از درسهای استاد محمد سَند است که به زبان عربی در جمع عدهای از دانشجویان عربزبان القاء گردیده است و اینجانب آن را با اضافات تکمیلی به زبان فارسی تحریر نمودم.
هدف اصلی این سلسله دروس بیان برهانی بودن، تکوینی و بدیهی بودن قضایای حسنوقبح عقلی است و با بررسی این مسئله در طول تاریخ فلسفه ـ از فلسفههای هندی، یونانی تا فلسفهٔ اسلامی معاصر ـ به این مهم دست یافته است.
همچنین' نظریهٔ اعتباری بودن حسنوقبح ـ که از سوی متفکرانی همچون محقق اصفهانی و علّامه طباطبایی ارائه شده و گفتهاند که این رأیِ جمیع فلاسفه هم هست ـ مورد بررسی قرار گرفته و سپس بیان شده که حکیمان پیشین قضایای حسنوقبح را اعتباری نمیدانستند.
بهزودی درخواهید یافت که خلط و انحراف' از زمان ابنسینا آغاز شده و اعتماد آیندگان به تألیفات او بوده که راه را ناهموار نموده است.