جنگ ویتنام بیش از هر جنگ دیگری در قرن گذشته طول کشید و تاریخ قرن بیستم را به سرزمین عجایب دوخت، آنجا که جز مرگ و آتش خبری نبوده. امریکاییان سالانه ۵۰۰ هزار تن بمب به این سرزمین ریختند، جنگلها را با ناپالم سوزاندند و انسانها را زنده زنده بریان کردند، اما سرانجام پس از ۱۰ هزار روز با ۴۵ هزار کشته، ۳۰۰ هزار زخمی و صرف ۱۵۰ میلیارد دلار هزینه و یک سرافکندگی تاریخی بر کشتیها نشستند و گریختند و اکنون پس از گذشت سالیان بسیاری از آن زخم خورده های آمریکایی از خود سوال می کنند که چرا به این جهنم اعزام شدهاند. این جنگ بین سال های ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۵ رخ داد؛ و در آن حدود ۳ میلیون ویتنامی جان خود را از دست دادند. آمریکا هدف اصلی خود را از شروع این جنگ جلوگیری از اشاعه کمونیسم در منطقه جنوب شرق آسیا بیان نمود و رئیس جمهور وقت آن زمان «جانسون» افراد وابسته به ویتنام شمالی را متهم کرد که دو بار با قایقهای انفجاری به کشتیهای آمریکایی حمله کرده اند و همین امر را بهانه ورود و حمله به ویتنام قرار داد.