کتاب صوتی بازی بی نهایت نشر شادن پژواک

مدیرانی با ذهن محدود، با مشخص کردن ضرب‌الاجل‌ها و هدف‌هایی برای بدست آوردن اهداف محدودِ سازمان، کارمندان خود را تحت فشار قرار می‌دهند. در این شرکت‌ها، تمرکز شرکت به فوریت تبدیل می‌شود، و این فقط برای مسائل مهم نیست. تجارت‌های محدود در محدوده‌ی دغدغه‌ی رقابت‌ها هم در درون شرکت و هم در بیرون آن باقی می‌مانند. در طرف دیگر، مدیرانی با ذهن نامحدود، با نگاهی به آینده، به دنبال الهام بخشیدن به کارکنان و مشتریانشان هستند. ممکن است که در طول راه، اهداف محدودی را بدست آورند، اما تمرکزشان همیشه بر روی چشم انداز بزرگ و بلند مدت می‌باشد. مهمترین مسئله، مسیر و راه این سفر است و نه مقصد آن. تعداد بسیار زیادی از شرکت‌ها، هدف خود را بر روی "بهترین بودن" تنظیم می‌کنند. این چشم اندازِ با تمرکز درونی باعث می‌شود تا سازمان‌ها و شرکت‌ها توجه خود به مشتریانشان را از دست بدهند. به یاد داشته باشید که یک دلیل محکم، خدمت‌گرا بوده و بر روی سود رساندن به دیگران تمرکز دارد. بهترین بودن نیز یک هدف محدود مثل رسیدن به قله‌ی کوه را ارائه می‌دهد. وقتی که به قله برسیم، چیز دیگری برای بدست آوردن وجود ندارد. هدفی بهتر برای شرکت‌ها، این است که خود را تشویق کنند تا بجای بهترین بودن، هر روز بهتر شوند؛ چراکه همیشه تاکید بر بهتر شدن ادامه‌دار بوده و اینکار می‌تواند شرکت را به سمت ارائه‌ی محصولات و خدمات بهتر به مشتریان پیش ببرد. مدیران و رهبرانی با ذهن نامحدود، اراده را بالاتر از منابع اولویت بندی می‌کنند. آن‌ها باور دارند اراده، قدرتی است که موجب انجام کار گروهی و خلاقیت می‌شود. زمانی که فرهنگِ سازمانی قوی باشد، آن سازمان بصورت طبیعی رونق می‌گیرد.